Drie maanden fietsen dwars door Gent: blij dat ik nog leef

Update 14 juli 2018 – Ik ben een fietsadept en ik hou van fietsen. Al vijftien jaar lang fiets ik overtuigd van huis naar werk en terug. De voorbije drie maanden bolde ik nog iets meer dan normaal, want ik werkte halftijds in De Pinte. Drie keer in de week fietste ik van Oostakker naar De Pinte en weer terug naar Oostakker, de twee overige dagen fietste ik naar Gent. Kwam in het totaal neer op 155 fietskilometers per week. Ik doe graag verslag van die drie maanden. De conclusie verklap ik al: ik ben blij dat ik nog leef.

Eventjes gebruikmaken van de situatie. Ik ben ontzettend onder de indruk van het openbaar vervoer in Hamburg.

Positief beginnen te fietsen

Want ik houd van een positieve start. De fietspaden zijn enorm veel verbeterd in vergelijking met mijn jonge jaren. Ik herinner me nog levendig mijn dagelijkse fiets(rot)tochtjes van de Muide naar Oostakker en later naar de Blandijn. Totaal niet te vergelijken met de fietstochtjes nu. Op het 17 km lange traject naar De Pinte reed ik driekwart van de weg op fietspaden in een aparte bedding. Volledig op automatische piloot en rijden maar. Op amper drie stukjes moest ik iets meer opletten: de strook tussen de Muidebrug en het Neuseplein, het fietspad langs de Coupure, en het centrum van Sint-Denijs-Westrem met die verschrikkelijke olifantenpoten. Het komt nooit meer goed tussen mijn achterwerk en die rottegels. Maar voor de rest: geen klachten. Zalige fietsroute. Ook meegenomen: het snelle fietsen mét de glimlach langs al die aanschuivende auto’s. De fiets is het snelste vervoermiddel in de stad, is alweer duidelijk geworden.

Minder positief verder fietsen

Het fietspad langs de Coupure staat met stip op nummer één van de meest gevaarlijke fietslocaties. Het oogt idyllisch, mooi naast het water, gescheiden van het autoverkeer. Maar dat is ook het enige positieve. Voor wie komt aangefietst van de Blaisantvest of van de Phoenixbrug komt het oprijden van dat fietspad neer op een spelletje Russische roulette.  Er is nog geen fietsonderdoorgang en daarom kruisen de fietsen het kruispunt bovengronds. Maar dat leidt tot levensgevaarlijke situaties. Fietsers hebben geen voorrang op het autoverkeer, maar nemen die toch. Kijken niet, remmen niet, steken gewoon over. De auto’s zullen wel stoppen. Maar wat als een auto daar toevallig geen zin in heeft? De fietsers rijden er trouwens kriskras door, naast, en bijna op elkaar. Stad Gent, zorg voor verkeerslichten op die plek voordat er doden vallen!

PS: twee weken na het posten van deze blog lees ik dat er verkeerslichten komen aan het kruispunt Nieuwe Wandeling – Coupure Links. Zou mijn blog daar wat mee te maken hebben? Top!

PS2: ondertussen zijn de verkeerslichten op dat kruispunt al een tijdje in werking, prima! Maar door het grote aantal fietsers op de Coupure die elkaar kris kras voorbijsteken, aan een veel te hoog tempo, bijft fietsen daar levensgevaarlijk. Zeker omdat er ook kleine kinderen fietsen van wie het tempo heel wat lager ligt… Ik blijf mijn hart vasthouden.

Nog minder positief verder fietsen

Ook op het Coupure-fietspad zelf stond ik regelmatig doodsangsten uit. Het fietspad doet denken aan die vroegere autobanen met drie rijstroken, waarvan de middelste diende om in te halen. In heel Vlaanderen zijn die allemaal heraangelegd omdat er zo veel ongelukken gebeurden, vaak met fatale afloop. Ik vrees dat het een kwestie van dagen is voordat een fietser op de Coupure ernstig gewond raakt. Hetzij door een auto tijdens het kruisen van de Nieuwe Wandeling-brug, hetzij door een collega-fietser op het fietspad. Want er wordt daar enorm snel gefietst en zonder scrupules voorbijgestoken, ook al komen er fietsende tegenliggers aan.

Om negatief te eindigen

Maar het meest negatieve gaat toch over de fietsers zelf. Ik heb veel fietsers gezien die geen enkele verkeersregel respecteren. Fietsers die me tegemoet kwamen rijden op mijn fietspad, terwijl hun fietspad aan de andere kant van de weg lag. Zoveel die aan het sms’en zijn terwijl ze rijden! Fietsers die zonder scrupules door het rood rijden en niet alleen om rechts af te slaan. Zo zag ik een exemplaar het Neuzenplein oversteken terwijl het voor hem rood was. Zomaar eventjes een van de drukste en gevaarlijkste kruispunten in Gent. Ja hoor, er fietsen wel degelijk zelfmoordterroristen rond in Gent. Een andere keer zag ik een fietser op amper 200 meter ongeveer vijf zware overtredingen maken. Is dat nog serieus te noemen?

Heer/dame in het verkeer?

Een vriendin van me is ooit gaan solliciteren bij VAB als communicatiemedewerker. Ze volgde toen trouwens mijn tips over overtuigend solliciteren. Als aanvulling op het gesprek moest ze een half uurtje per auto Antwerpen doorkruisen. De interviewer observeerde haar rijgedrag en leidde zo af wat haar persoonlijkheid was. Wel, ik geloof in die methode. Je kan volgens mij de persoonlijkheid van iemand perfect inschatten door zijn of haar gedrag te observeren in het verkeer. Je hebt beleefde chauffeurs en fietsers, attente exemplaren, maar ook arrogante kl**tzakken, kalvers en kalvers in het kwadraat. Autobestuurders die niet stoppen voor fietsers, of fietsers die niet stoppen voor voetgangers: allebei even onattente wezens. Mijn misprijzen hebben ze!

Ik volg de verkeersregels wel en ben daar trots op. En met deze positieve noot sluit ik af. Tot de volgende!

© C’bon

Reacties zijn altijd welkom!

 

Misschien ben je ook geïnteresseerd in een van deze blogs?

Beter in balans: mijn voornemen voor 2017

Hallo, ben ik bij de specialist SEO Gent?