LinkedIn? Bijlange niet wat het moet zijn
LinkedIn? Niet wat het moet zijn. Tien jaar geleden volgde ik een seminarie bij Jan Vermeiren met als titel: “Hoe LinkedIn correct gebruiken?” Eén advies herinner ik me nog levendig: link alleen met mensen die je goed kent. Want alleen zo gebruik je LinkedIn zoals het hoort, als een netwerk van relaties en bekenden die jij verder helpt of die jou verder helpen. Dat was het uitgangspunt. En nu?
Tien jaar geleden 150 intense contacten
Ten tijde van het seminarie had ik 150 contacten. Ik kende ze allemaal goed, had ermee samengewerkt, wist wie de zaken grondig aanpakte, wie er de kantjes van afliep. Ik was vrij trots op dat aantal. Een paar jaar later kwam ik terecht in een bedrijf waarvan de zaakvoerder me letterlijk uitlachte met mijn geringe aantal contacten. Ik moest linken met iedereen met wie ik in contact kwam, ook personen die ik enkel kende via mail. Op bureau werd zelfs een wedstrijdje georganiseerd: wie het eerst de kaap van 500 LinkedIn-contacten rondde, kreeg een restaurantbon. Ik ben er lekker mee gaan eten in Publiek in Gent.
Linken, linken, linken maar!
Ik vrees dat veel mensen hetzelfde denken en doen: linken, linken, linken maar. Vijf minuten met x gepraat op een seminarie? Mail gestuurd naar y? Mail gekregen van z? Linken maar. Allemaal voor dat ene doel: het aantal volgers op LinkedIn de hoogte in krijgen. Want dan ben je toch goed bezig. LinkedIn-jagers, noem ik ze.
Resultaat van mijn ongebreidelde linkactiviteit?
Ik tel nu ongeveer 700 contacten en ik scrollde er onlangs eventjes door. Amper de helft ken ik vrij goed. Bij ongeveer 400 contacten moet ik mijn hersenen pijnigen om te weten wie ze in godsnaam zijn. Goed bezig geweest? Helemaal niet. Nu heb ik wel veel relaties, maar slechts een minderheid ervan zijn die omschrijving waard. Ik weet nog steeds niet waarom ik me door die zaakvoerder zo heb laten doen. Want ik besef al heel wat langer dan vandaag dat kwaliteit zoveel belangrijker is dan kwantiteit. Niet de aantallen tellen, wel de aard van die contacten. Gaat trouwens ook op voor vrienden.
Ook anderen zijn niet goed bezig
Als ik iemand wil contacteren die gelinkt is aan een van mijn relaties, dan vraag ik hen of ik mag bellen met hun groetjes. Het is niet te tellen hoe vaak ik de reactie krijg: “Liever niet, want eigenlijk ken ik die persoon niet.” Ooit vroeg iemand me nogal verontwaardigd: “Hoe kom jij erbij dat ik die ken?” Mijn antwoord: “Omdat je ermee gelinkt bent, tiens!” Een reactie bleef uit. Ik pleit in deze trouwens schuldig, want ook ik zou 400 van mijn volgers niet herkennen, al stond ik ernaast.
Typisch hoe het niet moet
Onlangs volgde ik een webinar van een zelfverklaarde LinkedIn-deskundige. Vijf minuten erna stuurde ik haar een connectieverzoek. Hoewel ze me van toeten noch blazen kent, accepteerde ze meteen. Als deskundige zou ze nochtans moeten weten dat zoiets niets oplevert. Weet je trouwens hoeveel verzoeken ik krijg van totaal onbekenden? Ook niet te tellen. Ik reageer dan altijd terug met de standaardvraag of we elkaar al hebben ontmoet, en zo ja waar. 95 % van hen vindt het zelfs niet nodig om te antwoorden. Maar weet je wat ik nog veel erger vind? Dat ook bekenden vaak geen moeite doen om te antwoorden, zelfs niet op professionele vragen.
Attent communiceren, altijd en overal
En zo kom ik uit op dat volgens mij zo belangrijke aspect in zakendoen, in netwerken, in het leven tout court. Krijg je een mail of bericht, dan beantwoord je die, als het even kan zo beleefd mogelijk. Want door attent te communiceren zorg je ervoor dat mensen je positief onthouden en val je op in de netwerkjungle die LinkedIn toch is. Wat je geeft, krijg je dubbel en dik terug, altijd. Daar ben ik honderd procent van overtuigd. Iemand die niet reageert op een mail of vraag, is niet goed bezig. Vraag is of die iemand dat zelf beseft.
De meesten gebruiken LinkedIn slecht
Want hoe kan je nu netwerken via en met mensen die je niet kent? Onmogelijk volgens mij. Op die manier overstijg je het blabla-niveau nooit en blijf je hangen in een goedkope en op voorbaat mislukte poging tot puur geldgewin. Mijn doel is zoveel mogelijk dat blabla-niveau wél te overstijgen en waardevolle relaties op te bouwen met interessante mensen, veel meer dan geld verdienen.
En met deze positieve noot sluit ik alweer af.
© C’bon
Ook geïnteresseerd in deze blogs?
Peter R.
Prima geformuleerd, goed dat dit minder positieve gebruiksaspect van een socialenetwerksite zoals LinkedIn hier tegen het licht wordt gehouden.
Christine
En vooral dat niet antwoorden op berichten, mails, vragen. Zoveel mensen doen gewoon geen moeite om te reageren. Terwijl een OK typen, of een dank u wel, amper een seconde duurt. Met zo’n OK weet je meteen dat het bericht ontvangen werd, dat het gelezen is en dat de geadresseerde akkoord gaat met de inhoud of zal doen wat je vraagt. Al die boodschappen zitten vervat in dat ene okeetje. Zonder die OK weet je gewoon niets … Is het bericht wel toegekomen? Heeft die persoon het wel gelezen? Doet hij wat ik vraag of voorstel? En dan stuur je een week later nog een mail met de vraag: heb je mijn vorige mail wel gelezen? Tijdverlies en stressfactor tegelijk.
Sofie
Ik ben helemaal geen specialist, maar ik vind dat het hier niet om juist of fout, slechter of beter gaat. Er zijn verschillende manieren om LinkedIn te gebruiken, elk met een eigen doel (elkaar helpen/reputatie verspreiden/naambekendheid verwerven/zichtbaarheid verhogen enz.). Een goede mix van soorten relaties lijkt me dan ook ideaal.
Christine
Ik blijf erbij dat iemand persoonlijk kennen de enige reden zou moeten zijn om te linken op LinkedIn. Waarom zou je in godsnaam linken met een volslagen onbekende? Net omwille van puur geldgewin, poging om de naambekendheid naar omhoog te krijgen, om op een of andere manier iets van iemand gedaan te krijgen. Als je een uitnodiging krijgt van een onbekende liggen die redenen er vingerdik op. Geldt trouwens ook als je zelf een onbekende uitnodigt. Enfin, iedereen zijn meug. Wat mij betreft, ik beperk me vanaf nu tot de mensen waar ik effectief zaken mee heb gedaan.
Kristien
“Link alleen met mensen die je goed kent” Een gouden tip Christine en misschien een idee om zelf eens een workshop te organiseren… Je mag mij alvast inschrijven! 😉
Christine
Deal! Nu al van harte welkom. Is wel een goed idee. 🙂
Cathy Van den Dooren
Iemand raadde me aan LinkedIn te gebruiken voor naambekendheid voor mijn zaak.
Hopelijk lukt dat beter.
Ik vond uw blog wel goed om niet in de val te trappen
Van de vele links.
Christine
Dag Cathy, dank je wel voor je reactie. Het heeft volgens mij inderdaad totaal geen zin om je te linken met mensen die je niet kent. Er gebeurt zelfs niet veel als je je linkt met mensen die je wel kent. Een maand of acht geleden wou een totaal onbekende vrouw zich met mij linken. Toen ik vroeg naar de reden antwoordde ze: “In plaats van netwerkavonden af te schuimen, doe ik het online, ik ben nu eenmaal een sociaal dier dat graag contacten legt”. Ik was al blij dat ik een antwoord kreeg, ik heb me dus met haar gelinkt. Erna heb ik nooit meer iets van haar gehoord. Wat hééft ze daar nu in godsnaam aan, heb ik al gedacht, om zich te linken met een volslagen onbekende als ik? Ik hoop dat ze ooit dit antwoord leest, ze zal meteen weten dat het over haar gaat. Linken met onbekenden heeft géén zin. Ik heb nu 750 volgers. Zelfs als ik een nieuwe blog post op LinkedIn krijg ik met moeite een reactie. Het hele LinkedIn-gedoe blijft allemaal zo oppervlakkig.