Beetje wijzer na opleiding creatief schrijven
“Leer creatief schrijven in vijf weken”. Dat stond op de website van het CVO, centrum voor avondonderwijs. Een vriendin-vertaalster had me in een luwe vertaalperiode voorgesteld om samen een boek te schrijven. Ja, doe me een dergelijk voorstel en ik spring. Dus ik ging meteen op zoek naar een cursus creatief schrijven in Gent en schreef me in. Vol goede verwachtingen gestart op maandag 8 mei. Moest er door een verkeerde boeking in mijn agenda helaas de yoga op maandag voor laten. Data en ik, het blijft een kleiner KernTalent.
Opleiding creatief schrijven voor liefhebbers van taal
Op de website las ik dat de cursus creatief schrijven bedoeld was voor iedereen die regelmatig teksten en verhalen schrijft en dus dikwijls op zoek moet naar de juiste verwoordingen. Ik zag het meteen zitten, want ik zou alle technieken leren om een goede samenhangende tekst te schrijven. De docent zou aandacht besteden aan een sterk plot, het samenkomen van verschillende verhaallijnen en de werkmethodes van professionele schrijvers, veel oefeningen geven én ik zou een officieel diploma behalen. Wat een beloftes allemaal. Ik keek er zo naar uit!
De cursusbeloftes waren de volgende
In een intensieve opleiding van vijf lessen van elk drie uur zouden de lessen vooral praktisch zijn. Het theoretische gedeelte mochten we thuis studeren zodat er tijd was voor elke les iets nieuws. Door de kleine groepjes was persoonlijke begeleiding gegarandeerd. De ervaren docent in ons geval was Patrick Bernauw, een vat vol ervaring, schrijver van jeugdboeken, toneelstukken, scenario’s en docent aan Sint-Lucas in de opleiding creatief schrijven. Vooral dat laatste werd al vanaf die allereerste les overduidelijk. Patrick deelt graag én uitvoerig zijn kennis.
Dit was de praktijk
Ik heb sowieso dingen opgestoken over het perspectief van een tekst, de protagonist en de antagonist en het conflict tussen beide doorheen het hele boek, met alle nodige cliffhangers en hooks. Echter … De eerste les zou Patrick Bernauw een beetje theorie verkopen, maar eigenlijk is dat doceren vijf weken lang blijven duren. Mijn keuze van het woord doceren is zéér bewust, want het zegt het helemaal. Patrick Bernauw is een vakbekwaam schrijver die vertrouwd is met de materie, precies weet wat er in de huidige beroepspraktijk speelt en op de hoogte is van de nieuwste technieken en trends. Maar hij heeft toch zoveel woorden nodig om uitgelegd te krijgen wat hij wil zeggen. Zijn monologen bleven maar duren. Van interactie was geen sprake. Je zag de lesgenoten week na week ongeïnteresseerder luisteren. Veel van hen stuurden regelmatig hun kat.
Amadeus van Peter Shaffer besproken, een toneelstuk begot
Je leest het goed! In een les over creatief schrijven, enkel toegespitst op proza, hebben we een toneelstuk geanalyseerd. Vreemd? Niet volgens Patrick Bernauw, want in dat toneelstuk komt volgens hem alles aan bod wat belangrijk is in het schrijven (van proza). Ik volg zijn redenering gedeeltelijk. Maar het was vooral die traditionele manier van doceren die zo tegenstak: leraar aan de pupiter vooraan, leerlingen braafjes nota’s nemen. Ik dacht dat het onderwijs ondertussen wat was geëvolueerd.
Praktisch luik: klassikale feedback op een zelf geschreven tekst
Dat vond ik het leukste: iedereen kreeg na de eerste theoretische les de opdracht een tekst te schrijven tegen de volgende week. De klassikale bespreking leverde me een aantal bruikbare zaken op. Alleen was er weer dat docerende toontje van Patrick dat alles nogal langdradig maakte. De enige andere praktische klassikale oefening kregen we in de voorlaatste les. In twee groepen mochten we een verhaaltje maken gebaseerd op een foto van een slak waar een zwerm vlindertjes rond fladderde. Dat was het wat de praktijk betreft. Na de halfslachtige opleiding copywriting van vorig jaar kreeg ik nu ook een middelmatige opleiding creatief schrijven. En ik krijg er maar geen genoeg van. In oktober volg ik een derde SEO-opleiding van vijf weken, weer in het CVO, en zal ik me hopelijk de titel van specialist SEO Gent kunnen toemeten. Als ook die cursus tegenvalt, kijk ik uit naar een ander opleidingscentrum.
Wel positief, de gunstige evaluatie van mijn eindwerk
Ik had van een van mijn blogs – die over de essaybundel van Rebecca Solnit, ‘’Waarom mannen me altijd alles uitleggen’ – een column gemaakt. De evaluatie van die tekst vind je hiernaast. Puntgaaf vind ik vanaf nu een zéér mooi Nederlands woord. Ik heb Patrick nog een tweede literaire column bezorgd, een herwerking van mijn blog over het laatste boek van John Irving. Zowel het schriftelijk examen als die column kregen goede punten én puike commentaar: “Een praktijkscore van 9 betekent dat ik je werk van professioneel niveau vind”. Ik ben dus een diploma creatief schrijven rijker, en ik kan professioneel aan de slag (LOL).
Halleluja!
Nu op naar mijn eerste boek! En met deze positieve noot sluit ik af. Tot de volgende.
Ook geïnteresseerd in mijn blog over de opleiding copywriting van vorig jaar, tien weken cursus, één ding opgestoken?
© C’bon
Mijn blog over Rebecca Solnit
Mijn blog over John Irving
sylvie
Je schrijven is de laatste jaren geëvolueerd, Christine. Naar een professioneel niveau, inderdaad. Talent, vast en zeker. Maar toch zullen die cursussen er ook wel voor iets tussen zitten. Toch een kleine pluim voor Patrick en co. LoL.
Christine
Dank je wel, Sylvie. Complimenten doen altijd deugd. En gelukkig evolueren we. Stilstaan is ook evolueren, maar dan achteruit, niet?